در واقع خطر ابتلا به عفونت در هنگام استفاده وجود دارد بادکنک ، اما این خطر معمولاً کم و قابل کنترل است. علت اصلی عفونت این است که بالون زنان و زایمان باید از طریق مهبل وارد شود و در دهانه رحم قرار گیرد ، فرایندی که ممکن است به عوامل بیماری زا خارجی فرصتی برای ورود به دستگاه تولید مثل یا حتی حفره رحم بدهد. اگر شرایط آسپتیک در حین عمل برآورده نشود یا خود زن باردار دارای عوامل عفونت باشد ، ممکن است خطر افزایش یابد. بنابراین ، عملکرد دقیق آسپتیک یک اقدام مهم برای کاهش احتمال عفونت است.
به منظور به حداقل رساندن خطر ابتلا به عفونت ، کادر پزشکی قبل از استفاده از بادکنک زایمان ، از جمله تمیز کردن کامل و ضد عفونی کننده مهبل و ولووا ، یک سری اقدامات پیشگیرانه انجام می دهند و اطمینان از این که بالون و سازهای مرتبط با استفاده از آن به طور دقیق پردازش می شوند. بسیاری از بیمارستان ها از بادکنک های یکبار مصرف استفاده می کنند ، که نه تنها احتمال ضد عفونی کافی را کاهش می دهد ، بلکه به طور مؤثر از عفونت متقابل که ممکن است در اثر استفاده مجدد ایجاد شود ، جلوگیری می کند. علاوه بر این ، در هنگام قرار دادن بالون ، کارکنان پزشکی معمولاً از روان کننده های ویژه برای کاهش تحریک مکانیکی دهانه رحم و مهبل در حین عمل استفاده می کنند و همچنین احتمال عفونت ناشی از صدمات جزئی را کاهش می دهند.
وضعیت سلامتی خود زن باردار نیز عامل مهمی است که بر خطر عفونت تأثیر می گذارد. اگر زن باردار از واژینیت ، سرویزیت ، عفونت ادراری یا سایر عفونت های دستگاه تولید مثل رنج ببرد ، خطر عفونت هنگام استفاده از بالون زایمان به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. در این حالت ، پزشک ممکن است ابتدا درمان ضد عفونی را توصیه کند ، و سپس پس از کنترل عفونت ، استفاده از بالون را در نظر بگیرید. علاوه بر این ، یکپارچگی خود دهانه رحم نیز ممکن است بر خطر عفونت تأثیر بگذارد. اگر زن باردار سابقه جراحی گردن رحم ، لک شدن گردن رحم یا سایر صدمات را داشته باشد ، درج بالون ممکن است احتمال عفونت را افزایش دهد.
خطر عفونت همچنین مربوط به زمان اقامت بالون زنان و زایمان در بدن است. به طور کلی ، بالون زنان و زایمان برای چند ساعت تا 24 ساعت در دهانه رحم قرار می گیرد تا اتساع دهانه رحم را ترویج کند. اگر زمان قرارگیری خیلی طولانی باشد یا اثر اتساع دهانه رحم خوب نباشد ، ممکن است احتمال عفونت افزایش یابد. بنابراین ، پزشکان معمولاً پیشرفت را پس از قرار دادن بالون ، از جمله مشاهده میزان اتساع دهانه رحم ، نتایج نظارت بر قلب جنین و وضعیت کلی زن باردار ، از نزدیک نظارت می کنند. هنگامی که بالون ناکارآمد باشد یا علائم عفونت وجود داشته باشد ، کادر پزشکی برنامه درمانی را به موقع تنظیم می کنند ، مانند از بین بردن بالون و استفاده از سایر روشهای القایی.
اگرچه خطر ابتلا به عفونت وجود دارد ، این خطر تحت عملکرد کادر پزشکی حرفه ای قابل کنترل و بسیار کم است. به عنوان روشی برای القاء زایمان با اتساع بدنی دهانه رحم ، بالون زنان و زایمان نسبت به القاء مواد مخدر از زایمان نسبتاً کمتری نسبت به القاء مواد زائد دارد و برای جنین و مادر ایمن تر است. بنابراین ، با وجود احتمال عفونت ، بادکنک های زایمان هنوز در عمل بالینی مورد استفاده قرار می گیرند ، به خصوص در برخی موارد خاص که در نظر گرفته می شوند.