در مدیریت راه هوایی دستگاه هایی مانند لوله های endotracheal ، ماسک های حنجره و لوله های تراچوستومی ، عقیم سازی گاز می توانند اطمینان حاصل کنند که این دستگاه ها قبل از استفاده استریل باقی مانده و از این طریق خطر عفونت را کاهش می دهند.
اصل عقیم سازی گاز عمدتاً به عملکرد گازهای شیمیایی برای دستیابی به هدف عقیم سازی با مهار یا کشتن میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ها ، ویروس ها و قارچ ها متکی است. متداول ترین استریلانتهای گاز شامل اتیلن اکسید (ETO) ، گاز پراکسید هیدروژن و دی اکسید کربن کلر شده است.
استریل سازی اتیلن اکسید (ETO):
مکانیسم: اتیلن اکسید یک استریل بسیار مؤثر است که از نظر شیمیایی با DNA ، RNA و پروتئین های میکروارگانیسم ها واکنش نشان می دهد ، در نتیجه با بیوسنتز آنها تداخل می کند و باعث مرگ میکروارگانیسم ها می شود.
فرآیند: فرآیند عقیم سازی معمولاً شامل چندین مرحله است: اول ، دستگاه در یک محفظه عقیم سازی بسته قرار می گیرد و برای از بین بردن هوا تخلیه می شود. سپس گاز اکسید اتیلن در دمای خاص (معمولاً 30-60 درجه سانتیگراد) و شرایط رطوبت (حدود 30-80 ٪) تزریق و نگهداری می شود تا نفوذ گاز و عقیم سازی را تقویت کند. سرانجام ، گاز باقیمانده از طریق مراحل تهویه و شستشو برای اطمینان از ایمنی برداشته می شود.
عقیم سازی گاز پراکسید هیدروژن:
مکانیسم: اصل عقیم سازی گاز پراکسید هیدروژن برای از بین بردن غشای سلولی ، پروتئین و اسید نوکلئیک میکروارگانیسم ها از طریق خاصیت اکسید کننده قوی آن است.
فرآیند: در طی فرآیند عقیم سازی ، پراکسید هیدروژن به گاز تبدیل می شود و در محفظه عقیم سازی با غلظت و فشار مناسب گردش می شود. بر خلاف اتیلن اکسید ، گاز پراکسید هیدروژن پس از عقیم سازی می تواند به سرعت در آب و اکسیژن تجزیه شود و مواد شیمیایی باقیمانده را کاهش دهد ، که برای بیمارستانها و کلینیک ها با نیازهای دقیق در مورد اثرات محیطی مناسب است .3